Tak, w tradycji prawosławnej istnieją wspólnoty monastyczne, które można porównać do zakonów w Kościele katolickim. Monastycyzm prawosławny ma bogatą tradycję i odgrywa ważną rolę w życiu duchowym Kościoła prawosławnego.

Jednak w przeciwieństwie do katolickich zakonów, które często mają specyficzne reguły i misje, prawosławne wspólnoty monastyczne zazwyczaj kierują się ogólnymi zasadami życia monastycznego, które pochodzą od świętych Ojców Kościoła, takich jak św. Bazyli Wielki czy św. Antoni Wielki. Najbardziej znaną formą monastycyzmu w prawosławiu jest monastycyzm atonicki, związany z Górą Athos w Grecji, która jest centrum duchowego życia mnichów prawosławnych.

Mnisi i mniszki prawosławni koncentrują się na modlitwie, kontemplacji, ascezie i pracy, a ich życie jest często zorganizowane wokół klasztorów, które mogą być zarówno wspólnotowe (cenobityczne), jak i pustelnicze (eremickie). Każdy klasztor może mieć swoją specyficzną tradycję i praktyki, ale wszystkie są zjednoczone w dążeniu do życia w zgodzie z naukami Chrystusa i Kościoła.