Wirus mpox, wcześniej znany jako wirus ospy małpiej, jest wirusem z rodziny Poxviridae, rodzaju Orthopoxvirus. Wirus ten jest blisko spokrewniony z wirusem ospy prawdziwej (variola virus), ale powoduje mniej ciężką chorobę.

Podstawowe informacje:

1. Historia i pochodzenie:

   • Ospa małpia została po raz pierwszy odkryta w 1958 roku, kiedy w laboratoriach pojawiły się dwa ogniska choroby u małp trzymanych do badań. Pierwszy przypadek u człowieka został zarejestrowany w 1970 roku w Demokratycznej Republice Konga.

2. Objawy:

   • Objawy mpox są podobne do, ale łagodniejsze od, objawów ospy prawdziwej. Początkowe objawy to gorączka, ból głowy, bóle mięśni, bóle pleców, powiększenie węzłów chłonnych, dreszcze i wyczerpanie.
   • W ciągu 1-3 dni (czasami dłużej) po pojawieniu się gorączki, pacjent rozwija wysypkę, która często zaczyna się na twarzy, a następnie rozprzestrzenia się na inne części ciała. Wysypka przechodzi przez różne etapy, od plam (maculae), przez grudki (papulae), pęcherzyki (vesiculae), krosty (pustulae), aż do strupów, które ostatecznie odpadają.

3. Drogi zakażenia:

   • Wirus może być przenoszony na ludzi przez kontakt z zakażonymi zwierzętami (głównie gryzoniami i naczelnych) lub przez kontakt z materiałem zakaźnym, takim jak krew, płyny ustrojowe lub zmiany skórne.
   • Zakażenie między ludźmi może wystąpić poprzez kontakt z wydzielinami oddechowymi, płynami ustrojowymi lub materiałem z zakaźnych zmian skórnych, a także przez kontakt z zakażonymi przedmiotami.

4. Diagnoza i leczenie:

   • Diagnoza opiera się na objawach klinicznych oraz testach laboratoryjnych, takich jak PCR (reakcja łańcuchowa polimerazy) do wykrywania DNA wirusa.
   • Leczenie jest głównie objawowe. Istnieje szczepionka przeciwko ospie prawdziwej, która zapewnia pewien stopień ochrony przed ospą małpią. Istnieją również leki przeciwwirusowe, takie jak tecovirimat, które mogą być stosowane w leczeniu ciężkich przypadków.

5. Zapobieganie:

   • Unikanie kontaktu z dzikimi zwierzętami, które mogą być nosicielami wirusa.
   • Stosowanie środków ochrony osobistej, takich jak rękawice i maski, podczas opieki nad zakażonymi osobami.
   • Izolacja zakażonych pacjentów, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.

Wirus mpox jest mniej zakaźny i mniej śmiertelny niż wirus ospy prawdziwej, ale nadal stanowi zagrożenie zdrowotne, zwłaszcza w regionach, gdzie jest endemiczny. W ostatnich latach odnotowano wzrost liczby przypadków w różnych częściach świata, co podkreśla potrzebę dalszej edukacji, monitorowania i badań nad tym wirusem.