Zgadzam się ze słowami noblisty, prof. Alana Hegera, które podkreślają kluczową rolę zarówno naturalnych, jak i syntetycznych polimerów w naszym życiu.

Naturalne polimery, takie jak DNA, białka, celuloza i skrobia, są fundamentalne dla istnienia życia. DNA przechowuje informacje genetyczne, białka pełnią kluczowe funkcje enzymatyczne i strukturalne, a celuloza i skrobia są podstawowymi składnikami roślin, które stanowią źródło pokarmu i tlenu. Bez tych naturalnych polimerów życie, jakie znamy, nie mogłoby istnieć.

Z kolei syntetyczne polimery, takie jak tworzywa sztuczne, nylon, poliester i wiele innych, znacząco poprawiły jakość naszego życia. Znajdują zastosowanie w niemal każdej dziedzinie, od medycyny (np. implanty, opakowania na leki) po przemysł (np. części samochodowe, elektronika), budownictwo (np. izolacje, rury) i codzienne przedmioty (np. odzież, opakowania). Syntetyczne polimery często oferują unikalne właściwości, takie jak trwałość, elastyczność, odporność na korozję i lekkość, które nie są dostępne w naturalnych materiałach.

Warto jednak zauważyć, że choć syntetyczne polimery przynoszą wiele korzyści, ich nadmierne użycie i niewłaściwa utylizacja prowadzą do problemów środowiskowych, takich jak zanieczyszczenie plastikiem. Dlatego ważne jest, aby rozwijać i stosować zrównoważone praktyki, takie jak recykling i rozwój biodegradowalnych polimerów.

Podsumowując, naturalne polimery są niezbędne dla samego istnienia życia, podczas gdy syntetyczne polimery znacząco podnoszą jego jakość. Obie grupy polimerów są integralne dla naszego codziennego funkcjonowania i postępu technologicznego.