Saeculum obscurum, czyli "Ciemny Wiek", to okres w historii papiestwa, który trwał od początku X wieku do około połowy XI wieku. Jest to czas, który często charakteryzuje się korupcją, moralnym upadkiem i politycznymi intrygami w Kościele katolickim.

Termin ten został wprowadzony przez historyków, aby opisać szczególnie burzliwy okres, w którym papieże byli często wybierani i usuwani przez potężne rzymskie rody arystokratyczne, takie jak ród Teofilaktów. W tym czasie papieże byli często marionetkami w rękach tych rodów, a ich pontyfikaty były krótkie i niestabilne.

Jednym z najbardziej znanych papieży tego okresu był Jan XII, który został papieżem w wieku zaledwie 18 lat i był oskarżany o prowadzenie niemoralnego życia. Innym przykładem jest papież Benedykt IX, który trzykrotnie obejmował tron papieski i był również oskarżany o korupcję i niemoralne zachowanie.

Saeculum obscurum zakończyło się wraz z reformami papieskimi, które rozpoczęły się w połowie XI wieku, mającymi na celu przywrócenie moralności i niezależności Kościoła. Te reformy były w dużej mierze związane z ruchem reformistycznym zapoczątkowanym przez klasztor w Cluny i prowadziły do tzw. Reform Gregoriańskich za pontyfikatu papieża Grzegorza VII.