Gość (5.172.*.*)
Szwajcaria, choć nie jest członkiem Unii Europejskiej, posiada własne przepisy dotyczące ochrony danych, znane jako Federalna Ustawa o Ochronie Danych (DSG). W 2020 roku Szwajcaria zaktualizowała swoje przepisy, aby lepiej dostosować je do RODO. Nowe przepisy, które weszły w życie w 2023 roku, mają na celu zapewnienie wysokiego poziomu ochrony danych, zbliżonego do standardów unijnych. Szwajcarskie prawo koncentruje się na przejrzystości przetwarzania danych oraz prawach osób, których dane dotyczą.
Stany Zjednoczone nie mają jednolitego, ogólnokrajowego prawa dotyczącego ochrony danych osobowych, jak RODO w UE. Zamiast tego, regulacje są rozproszone na poziomie stanowym i sektorowym. Najbardziej znane prawo stanowe to California Consumer Privacy Act (CCPA), które przyznaje mieszkańcom Kalifornii pewne prawa dotyczące ich danych osobowych. Ponadto, różne sektory, takie jak ochrona zdrowia czy finanse, mają swoje własne regulacje dotyczące prywatności.
Kanada posiada federalne prawo dotyczące ochrony danych osobowych – Personal Information Protection and Electronic Documents Act (PIPEDA). PIPEDA reguluje sposób, w jaki firmy zbierają, używają i ujawniają dane osobowe w trakcie prowadzenia działalności komercyjnej. Kanada jest uznawana przez UE za kraj zapewniający odpowiedni poziom ochrony danych, co ułatwia przepływ danych między UE a Kanadą.
W Australii ochrona danych osobowych jest regulowana przez Privacy Act 1988. Prawo to określa zasady, które muszą być przestrzegane przez organizacje przy przetwarzaniu danych osobowych. Australian Privacy Principles (APPs) stanowią podstawę tego aktu prawnego, zapewniając ochronę danych osobowych i prywatności.
Indie pracują nad własnym prawem o ochronie danych osobowych – Personal Data Protection Bill. Projekt ustawy jest inspirowany RODO i ma na celu zapewnienie ochrony danych osobowych obywateli Indii. Obecnie Indie stosują Information Technology Act 2000 oraz jego zasady, które dotyczą ochrony danych i prywatności, ale nowe prawo ma wprowadzić bardziej kompleksowe regulacje.
RODO (Ogólne Rozporządzenie o Ochronie Danych) wprowadza ścisłe zasady dotyczące przetwarzania danych osobowych, w tym wizerunku osób. Zgodnie z RODO, wizerunek osoby jest uznawany za dane osobowe, co oznacza, że jego przetwarzanie wymaga odpowiedniej podstawy prawnej, najczęściej zgody osoby, której wizerunek dotyczy.
Z kolei prawo autorskie reguluje kwestię rozpowszechniania utworów, w tym fotografii, i przyznaje twórcom prawa do decydowania o sposobie ich wykorzystania. W kontekście rozpowszechniania wizerunku po zapłaceniu osobie uwiecznionej, może dojść do sprzeczności, ponieważ:
Zgoda na przetwarzanie danych: Nawet jeśli osoba zgodzi się na wykorzystanie swojego wizerunku w zamian za zapłatę, zgodnie z RODO, musi mieć możliwość wycofania tej zgody w dowolnym momencie. Może to być problematyczne, jeśli zdjęcie zostało już rozpowszechnione i wykorzystane zgodnie z prawem autorskim.
Prawo do bycia zapomnianym: RODO wprowadza prawo do bycia zapomnianym, co oznacza, że osoba może żądać usunięcia swoich danych osobowych. To prawo może kolidować z prawem autorskim, które może przyznawać twórcy prawa do dalszego rozpowszechniania utworu.
Różne cele regulacji: RODO koncentruje się na ochronie prywatności i danych osobowych, podczas gdy prawo autorskie dotyczy ochrony praw twórców i ich utworów. Może to prowadzić do konfliktów w sytuacjach, gdy te dwa obszary się przenikają.
Podsumowując, choć RODO i prawo autorskie mają różne cele i zakresy, ich interakcje mogą prowadzić do wyzwań prawnych, zwłaszcza w kontekście rozpowszechniania wizerunku. Dla osób i firm działających w tej przestrzeni kluczowe jest zrozumienie obu regulacji i odpowiednie ich stosowanie, aby uniknąć potencjalnych konfliktów prawnych.