Języki przedindoeuropejskie to termin odnoszący się do języków używanych w Europie i części Azji przed rozprzestrzenieniem się języków indoeuropejskich. Niestety, niewiele wiemy o tych językach, ponieważ nie zachowały się żadne pisemne świadectwa ich istnienia. Nasza wiedza opiera się głównie na badaniach archeologicznych, analizie toponimów oraz wpływach językowych w późniejszych językach.

Oto kilka przykładów i informacji na temat języków przedindoeuropejskich:

1. Język baskijski: Uważa się, że język baskijski, używany w regionie Basków w Hiszpanii i Francji, jest pozostałością języka przedindoeuropejskiego. Jest to jedyny język w Europie Zachodniej, który przetrwał napór języków indoeuropejskich i nie jest z nimi spokrewniony.

2. Języki anatolijskie: W Anatolii (dzisiejsza Turcja) przed przybyciem ludów indoeuropejskich istniały różne języki, które są słabo poznane. Możliwe, że niektóre z nich były językami przedindoeuropejskimi.

3. Języki Etrusków i innych ludów italskich: Etruskowie, zamieszkujący starożytną Italię, posługiwali się językiem, który nie jest spokrewniony z językami indoeuropejskimi. Podobnie jest z niektórymi innymi ludami zamieszkującymi Półwysep Apeniński przed ekspansją Rzymian.

4. Język minojski: Na Krecie przed przybyciem Greków istniała cywilizacja minojska, która posługiwała się językiem, którego zapis (Linear A) nie został w pełni odszyfrowany, ale uważa się, że nie był on indoeuropejski.

5. Język iberyjski: Na Półwyspie Iberyjskim istniał język iberyjski, który nie jest dobrze poznany i nie wykazuje wyraźnych powiązań z językami indoeuropejskimi.

Badanie języków przedindoeuropejskich jest trudne ze względu na brak bezpośrednich dowodów pisemnych i opiera się głównie na analizie pośrednich śladów, takich jak nazwy miejscowe, analizy substratowe w późniejszych językach oraz badania archeologiczne.