Gość (5.172.*.*)
Polityka monetarna to zestaw działań podejmowanych przez bank centralny w celu kontrolowania podaży pieniądza i stóp procentowych, co ma na celu osiągnięcie stabilności cen, pełnego zatrudnienia oraz wzrostu gospodarczego. Istnieją dwa główne rodzaje polityki monetarnej: ekspansywna i restrykcyjna.
Celem polityki ekspansywnej jest zwiększenie podaży pieniądza w gospodarce, co ma na celu pobudzenie wzrostu gospodarczego. Główne narzędzia tej polityki to:
Polityka restrykcyjna ma na celu zmniejszenie podaży pieniądza w gospodarce, aby kontrolować inflację. Narzędzia tej polityki to:
Parytet złota to system, w którym jednostka waluty jest powiązana z określoną ilością złota. System ten miał na celu zapewnienie stabilności walutowej, ponieważ ilość emitowanego pieniądza była ograniczona ilością posiadanego złota. Jednak z czasem państwa zaczęły odchodzić od tego systemu z kilku powodów:
Ostatecznie, po II wojnie światowej, system parytetu złota został zastąpiony przez system z Bretton Woods, a ostatecznie w latach 70. XX wieku większość krajów przeszła na system walut płynnych, co pozwoliło na większą elastyczność w prowadzeniu polityki monetarnej.
Warto wspomnieć, że chociaż system parytetu złota został porzucony, złoto nadal odgrywa ważną rolę w systemie finansowym jako rezerwa wartości i zabezpieczenie przed inflacją. Wiele banków centralnych na całym świecie wciąż posiada znaczące rezerwy złota jako część swoich rezerw walutowych.
Podsumowując, polityka monetarna jest kluczowym narzędziem zarządzania gospodarką, a jej elastyczność jest jednym z powodów, dla których system parytetu złota został porzucony na rzecz bardziej adaptacyjnych rozwiązań.