Jakie masz pytanie?

lub

Jakie są rodzaje polityki monetarnej państw i na czym one polegają? Dlaczego państwa zrezygnowały z parytetu złota przy emisji pieniądza?

avatar

Gość (5.172.*.*)


Rodzaje polityki monetarnej państw i ich mechanizmy

Polityka monetarna to zestaw działań podejmowanych przez bank centralny w celu kontrolowania podaży pieniądza i stóp procentowych, co ma na celu osiągnięcie stabilności cen, pełnego zatrudnienia oraz wzrostu gospodarczego. Istnieją dwa główne rodzaje polityki monetarnej: ekspansywna i restrykcyjna.

Polityka monetarna ekspansywna

Celem polityki ekspansywnej jest zwiększenie podaży pieniądza w gospodarce, co ma na celu pobudzenie wzrostu gospodarczego. Główne narzędzia tej polityki to:

  1. Obniżanie stóp procentowych - niższe stopy procentowe zachęcają do zaciągania kredytów przez przedsiębiorstwa i konsumentów, co zwiększa wydatki i inwestycje.
  2. Operacje otwartego rynku - bank centralny kupuje papiery wartościowe, co zwiększa ilość pieniędzy w obiegu.
  3. Obniżanie rezerw obowiązkowych - zmniejszenie rezerw, które banki muszą utrzymywać, pozwala im na udzielanie większej ilości kredytów.

Polityka monetarna restrykcyjna

Polityka restrykcyjna ma na celu zmniejszenie podaży pieniądza w gospodarce, aby kontrolować inflację. Narzędzia tej polityki to:

  1. Podwyższanie stóp procentowych - wyższe stopy procentowe zniechęcają do zaciągania kredytów, co zmniejsza wydatki i inwestycje.
  2. Sprzedaż papierów wartościowych - bank centralny sprzedaje papiery wartościowe, co zmniejsza ilość pieniędzy w obiegu.
  3. Podwyższanie rezerw obowiązkowych - zwiększenie rezerw ogranicza zdolność banków do udzielania kredytów.

Dlaczego państwa zrezygnowały z parytetu złota?

Parytet złota to system, w którym jednostka waluty jest powiązana z określoną ilością złota. System ten miał na celu zapewnienie stabilności walutowej, ponieważ ilość emitowanego pieniądza była ograniczona ilością posiadanego złota. Jednak z czasem państwa zaczęły odchodzić od tego systemu z kilku powodów:

  1. Ograniczenia wzrostu gospodarczego - parytet złota ograniczał elastyczność polityki monetarnej. W sytuacjach kryzysowych państwa nie mogły swobodnie zwiększać podaży pieniądza, co hamowało wzrost gospodarczy.
  2. Problemy z bilansami płatniczymi - kraje z deficytem musiały wypłacać złoto, co prowadziło do drenażu rezerw złota i mogło prowadzić do kryzysów walutowych.
  3. Nierealność utrzymania stałego kursu - zmieniające się warunki gospodarcze często wymagały dostosowania kursów walutowych, czego parytet złota nie pozwalał elastycznie realizować.
  4. Wzrost znaczenia pieniądza fiducjarnego - pieniądz fiducjarny opiera się na zaufaniu do emitenta, co pozwala na większą elastyczność w polityce monetarnej.

Ostatecznie, po II wojnie światowej, system parytetu złota został zastąpiony przez system z Bretton Woods, a ostatecznie w latach 70. XX wieku większość krajów przeszła na system walut płynnych, co pozwoliło na większą elastyczność w prowadzeniu polityki monetarnej.

Ciekawostka

Warto wspomnieć, że chociaż system parytetu złota został porzucony, złoto nadal odgrywa ważną rolę w systemie finansowym jako rezerwa wartości i zabezpieczenie przed inflacją. Wiele banków centralnych na całym świecie wciąż posiada znaczące rezerwy złota jako część swoich rezerw walutowych.

Podsumowując, polityka monetarna jest kluczowym narzędziem zarządzania gospodarką, a jej elastyczność jest jednym z powodów, dla których system parytetu złota został porzucony na rzecz bardziej adaptacyjnych rozwiązań.

Podziel się z innymi: