Gość (5.172.*.*)
Licikaviki to postacie z mitologii słowiańskiej, które można porównać do duchów lub demonów związanych z wodą. Są to istoty, które według wierzeń zamieszkiwały rzeki, jeziora, bagna i inne zbiorniki wodne. W różnych regionach słowiańskich były nazywane różnie, na przykład jako wodniki, wodnice czy utopce.
Licikaviki, podobnie jak inne wodne duchy, były często przedstawiane jako postacie o zmiennym charakterze – mogły być zarówno pomocne, jak i niebezpieczne. Czasami były opisywane jako piękne dziewczęta o długich włosach, które kusiły ludzi, aby zbliżyli się do wody, a czasami jako groźne istoty, które mogły wciągnąć człowieka w głębiny. W niektórych opowieściach można spotkać się z wizerunkiem Licikavików jako starszych, brodatych mężczyzn.
W kulturze ludowej Licikaviki były często związane z opowieściami ostrzegawczymi, które miały na celu przestrzeganie ludzi przed niebezpieczeństwami związanymi z wodą, szczególnie przed kąpielą w nieznanych lub zdradliwych miejscach. Wierzono, że mogą one zatopić nieostrożnych pływaków lub rybaków, którzy nie szanowali wody i jej mieszkańców.
Ciekawostką jest, że podobne istoty występują w wielu kulturach na całym świecie. Na przykład w mitologii greckiej spotykamy nimfy wodne, a w kulturze nordyckiej – nixen. Te uniwersalne motywy pokazują, jak ważną rolę odgrywała woda w życiu ludzi i jak wiele emocji oraz wierzeń wiązało się z jej tajemnicami.
Podsumowując, Licikaviki to fascynujący element słowiańskiej mitologii, który odzwierciedla zarówno piękno, jak i grozę natury. Ich legenda przypomina nam o konieczności poszanowania żywiołów i ostrożności w obliczu ich potęgi.