Dostępność wody słodkiej na mieszkańca różni się znacząco w zależności od kontynentu, co jest wynikiem różnorodnych czynników takich jak klimat, geografia, populacja oraz infrastruktura wodna. Oto ogólne szacunki dotyczące dostępności wody słodkiej na mieszkańca w poszczególnych kontynentach:

1. Ameryka Południowa: Ten kontynent ma jedne z największych zasobów wody słodkiej na świecie, głównie dzięki Amazonce i jej dorzeczu. Szacuje się, że na mieszkańca przypada tu około 23,000-24,000 m³ wody rocznie.

2. Ameryka Północna: Kontynent ten również ma stosunkowo duże zasoby wody słodkiej, choć są one nierównomiernie rozmieszczone. Na mieszkańca przypada tu średnio około 17,000-18,000 m³ wody rocznie.

3. Europa: Europa ma umiarkowane zasoby wody słodkiej, które są również dość równomiernie rozmieszczone. Na mieszkańca przypada tu około 5,000-6,000 m³ wody rocznie.

4. Azja: Azja jest najbardziej zróżnicowanym kontynentem pod względem dostępności wody słodkiej. W niektórych regionach, takich jak Azja Południowa i Wschodnia, zasoby są ograniczone w porównaniu do liczby ludności. Średnio na mieszkańca przypada tu około 3,000-4,000 m³ wody rocznie.

5. Afryka: Afryka ma jedne z najmniejszych zasobów wody słodkiej na mieszkańca, co wynika z dużej liczby ludności i trudnych warunków klimatycznych w wielu regionach. Na mieszkańca przypada tu około 4,000-5,000 m³ wody rocznie, choć w niektórych regionach, takich jak Afryka Północna, liczba ta jest znacznie mniejsza.

6. Australia i Oceania: Ten region ma stosunkowo duże zasoby wody słodkiej na mieszkańca, głównie dzięki niskiej gęstości zaludnienia. Na mieszkańca przypada tu około 20,000-25,000 m³ wody rocznie.

Warto zauważyć, że te liczby są uśrednione i mogą się różnić w zależności od źródeł danych oraz aktualnych warunków klimatycznych i demograficznych. Dostępność wody jest również zależna od infrastruktury oraz polityki zarządzania zasobami wodnymi w danym regionie.