Poznański Czerwiec, znany również jako Czerwiec 1956, to ważne wydarzenie w historii Polski, które miało miejsce w dniach 28-30 czerwca 1956 roku w Poznaniu. Był to pierwszy w PRL masowy strajk i protest robotniczy przeciwko władzy komunistycznej, spowodowany pogarszającymi się warunkami życia, niskimi płacami i represjami politycznymi.

Przebieg wydarzeń:

1. Przyczyny:

   • Niezadowolenie społeczne narastało z powodu złych warunków pracy, niskich płac oraz wysokich norm produkcyjnych w Zakładach Cegielskiego (wówczas Zakłady im. Józefa Stalina).
   • Robotnicy domagali się podwyżek, obniżenia norm produkcyjnych oraz poprawy warunków pracy.

2. Strajk:

   • 28 czerwca 1956 roku robotnicy rozpoczęli strajk w Zakładach Cegielskiego, który szybko przerodził się w masowy protest w centrum miasta.
   • Demonstranci przeszli ulicami Poznania, domagając się „Chleba i wolności”.

3. Reakcja władz:

   • Władze komunistyczne uznały protest za kontrrewolucję i zdecydowały się na brutalne stłumienie buntu.
   • Do miasta wprowadzono wojsko i milicję, które użyły siły, w tym broni palnej, przeciwko protestującym.

4. Ofiary:

   • W wyniku starć zginęło około 57 osób (w tym dzieci), a kilkaset zostało rannych.
   • Wielu uczestników protestu zostało aresztowanych i poddanych represjom.

5. Skutki:

   • Poznański Czerwiec był jednym z pierwszych poważnych kryzysów w PRL, który zmusił władze do częściowych ustępstw i reform.
   • Wydarzenia te przyczyniły się do zmian politycznych w Polsce, w tym do objęcia władzy przez Władysława Gomułkę w październiku 1956 roku.

Poznański Czerwiec jest dziś pamiętany jako symbol walki o wolność i godność robotników w Polsce. W mieście znajduje się pomnik upamiętniający ofiary tych wydarzeń, a corocznie odbywają się uroczystości upamiętniające te dramatyczne dni.