Gość (46.112.*.*)
Klątwa Tutanchamona to jedna z najbardziej fascynujących i tajemniczych legend związanych z archeologią i historią starożytnego Egiptu. Klątwa ta zyskała na popularności po odkryciu grobowca faraona Tutanchamona przez Howarda Cartera w 1922 roku. Według legendy, każdy, kto zakłóci spokój faraona, zostanie dotknięty klątwą, która przyniesie mu nieszczęście, a nawet śmierć.
Grobowiec Tutanchamona, znajdujący się w Dolinie Królów, był jednym z najważniejszych odkryć archeologicznych XX wieku. Howard Carter, brytyjski archeolog, po wielu latach poszukiwań, w końcu natrafił na nietknięty grobowiec młodego faraona. Wraz z finansującym jego prace lordem Carnarvonem, Carter dokonał sensacyjnego odkrycia, które wzbudziło ogromne zainteresowanie na całym świecie.
Legenda o klątwie rozpoczęła się, gdy kilka osób związanych z odkryciem grobowca zmarło w tajemniczych okolicznościach. Najbardziej znanym przypadkiem była śmierć lorda Carnarvona, który zmarł w 1923 roku, niedługo po otwarciu grobowca, z powodu zakażenia po ukąszeniu komara. Jego śmierć wywołała falę spekulacji na temat klątwy, a media podchwyciły temat, tworząc sensacyjne nagłówki.
Z czasem zaczęto przypisywać klątwie kolejne zgony i nieszczęścia osób związanych z odkryciem. Wśród nich znalazły się takie przypadki jak śmierć George’a Jay Goulda, amerykańskiego finansisty, który odwiedził grobowiec i zmarł na zapalenie płuc, czy Arthura Mace’a, jednego z członków zespołu Cartera, który zmarł na zapalenie płuc.
Choć legendy o klątwie Tutanchamona są fascynujące, większość badaczy zgadza się, że nie ma naukowych dowodów na istnienie klątwy. Wiele z przypisywanych jej przypadków można wytłumaczyć racjonalnie. Na przykład, w tamtych czasach medycyna była mniej rozwinięta, a infekcje i choroby były częstsze i trudniejsze do leczenia.
Ponadto, większość osób zaangażowanych w odkrycie grobowca żyła długo i w dobrym zdrowiu. Sam Howard Carter zmarł dopiero w 1939 roku, w wieku 64 lat, co było wówczas całkiem przeciętnym wiekiem.
Klątwa Tutanchamona pozostaje jednym z najbardziej intrygujących mitów związanych z archeologią. Choć brakuje naukowych dowodów na jej istnienie, historia ta wciąż fascynuje i inspiruje zarówno badaczy, jak i miłośników historii. Jest doskonałym przykładem na to, jak legendy i opowieści mogą przetrwać przez wieki, wzbogacając naszą kulturę i wyobraźnię.