"Sudo" i "doas" to narzędzia używane w systemach operacyjnych typu Unix do wykonywania poleceń z uprawnieniami superużytkownika (root). Oto główne różnice między nimi:
-
Pochodzenie i Historia:
-
Sudo: Pochodzi z systemu Unix i jest dostępne od lat 80. Jest szeroko stosowane w wielu dystrybucjach Linuksa oraz w systemach BSD.
-
Doas: Pochodzi z OpenBSD i zostało stworzone jako lżejsza i prostsza alternatywa dla sudo. Jest stosunkowo młodsze w porównaniu do sudo.
-
Konfiguracja:
-
Sudo: Konfiguracja sudo jest bardziej złożona i elastyczna. Plik konfiguracyjny sudoers (zazwyczaj znajdujący się w /etc/sudoers) pozwala na bardzo szczegółowe ustawienia, takie jak precyzyjne kontrolowanie, które polecenia mogą być wykonywane przez określonych użytkowników.
-
Doas: Konfiguracja doas jest prostsza i mniej skomplikowana. Plik konfiguracyjny (zazwyczaj /etc/doas.conf) jest łatwiejszy do zrozumienia i zarządzania, ale oferuje mniej opcji konfiguracyjnych w porównaniu do sudo.
-
Składnia:
-
Sudo: Składnia sudo jest bardziej złożona i pozwala na bardziej zaawansowane opcje, takie jak ustawienia polityki, aliasy poleceń, itp.
-
Doas: Składnia doas jest uproszczona i mniej elastyczna, co czyni ją łatwiejszą do nauki i używania, ale mniej wszechstronną.
-
Bezpieczeństwo:
-
Sudo: Dzięki bardziej zaawansowanym opcjom konfiguracyjnym, sudo może być skonfigurowane w sposób, który minimalizuje ryzyko bezpieczeństwa, ale jednocześnie ta złożoność może prowadzić do błędów konfiguracyjnych.
-
Doas: Jego prostota może być zaletą z punktu widzenia bezpieczeństwa, ponieważ mniej skomplikowana konfiguracja oznacza mniejsze ryzyko błędów konfiguracyjnych.
-
Zastosowanie:
-
Sudo: Jest bardziej odpowiednie dla dużych środowisk, gdzie potrzebna jest szczegółowa kontrola nad uprawnieniami użytkowników.
-
Doas: Jest bardziej odpowiednie dla mniejszych środowisk lub dla użytkowników, którzy preferują prostszą konfigurację i mniejszą złożoność.
Podsumowując, wybór między sudo a doas zależy od specyficznych potrzeb i preferencji użytkownika lub administratora systemu. Jeśli potrzebujesz bardziej zaawansowanej kontroli i elastyczności, sudo będzie lepszym wyborem. Jeśli zależy Ci na prostocie i łatwości konfiguracji, doas może być bardziej odpowiednie.