Zapomniałem dodać - a co jeśli ciąża będzie przypadkowa, dziecko niechciane i niekochane. I kiedyś się o tym dowie, będzie to wyczuwało, bo rodzice nie będą potrafili udawać? Albo będą udawać - czy to takie dobre - 2. strony tej moralności: 1. Kłamią - to dobrze, bo dziecko żyje szczęśliwe, ale w kłamstwie - wszystko jest sztuczne. 2. Żyją prawdą - to dobrze, bo dziecko żyje w prawdzie, ale w smutku - wszystko jest emocjonalnie do duuuu...pupy. Co byście wybrali? 1 czy 2. A może 3 - aborcja?

Najpierw powiem, że jestem zwolennikiem obydwóch rozwiązań. Dzięki temu mogę powiedzieć, że dziwią mnie poglądy częsci społeczeństwa, konkretnie przeciwników jednocześnie aborcji i eutanazji. Przykład (zakładamy, że dotyczy 1. człowieka): Najpierw nie zgadzają się na aborcje - 'dajcie mu się narodzić'. Tylko to się dla nich liczy chyba, bo nie zwracają uwagę na ważniejsze kwestie - w efekcie często takie dzieci żyja w patologii, w przyszłości nieświadomie pewnie same będą ja tworzyć, matka może stracić zdrowie (słynny przykład Pani, która ma wadę wzroku -26 dioptrii, a ksiądz nie wykazuje empatii, skruchy), bądź nawet życie. W takim przypadku dziecko może myśleć 'co ja zrobiłem swojej matce/ zabiłem swoją matkę' - nie musi tak być, ale trzeba to rozwarzyć - poważny uraz psychiczny, dziecko może być warzywkiem (subiektywnie wolałbym się nie urodzić). Na pewno wiele jeszcze rzeczy złych można przewidzieć przed narodzinami. Zakładamy, iż dziecko dopada jedno z ww patologi, chorób. Stwierdza, że takie życie jest zbyt straszne, usiane tylko w bólu. Czas skrócić męki. A tu eutanazja, jak aborcja zakazana - wiadomo było, ze bd mu źle - męcz się, sam już się przekonał i jest świadom swego postanowienia i żyje w wolnym kraju - o niee, po co ci skracać męki. Aborcja powinna być lekko ograniczona - bo są jednak ludzie którzy o swoim życiu nie potrafią decydować, jak mogliby odpowiadać za czyjeś? Z kolei eutanazja powinna być wrzucona do jednego wora wraz z emeryturą, narkotykami i wrzucony do liberalizmu absolutnego - chcesz umrzeć, żyć niezdrowo, być biedny na starość i jesteś tego świadom (tu kłania się odpowiednia edukacja)? Rób co chcesz, bo odpowiadasz za siebie. Tolerancja. Myślę, że napisałem ubogo, z pewnością do rozważenia jest więcej przypadków. Przytłacza najbardziej społeczeństwo ślepe jak roboty, zaprogramowane przez durne hasła: Aborcja - Morderca! - widocznie może istnieć dobry morderca; Jechałeś 51 km/h? - pirat, przestępca, mogłeś kogoś zabić - choć prawdziwe ograniczenie prędkości zależy od wielu rzeczy, ale nie od znaków. Przeszedłeś na czerwonym mandat - q*** nikt nie jechał - na przejściu chodzi o bezpieczne dążenie do celu, a nie o zabawe w gre twister. Dopóki większość z nas będą stanowić takie o to ludziki z przepalonymi żarówkami w zakutych łepkach, dopóty nie bd mogli korzystać z praw demokracji, mając pełen plecak obowiązków...

Cindy Lauper - Girls Just Wanna Have Fun Piękny utwór sprzed lat o niegrzecznych dziewczynkach;)

Nie, już pisałem, że to prawie mi minęło. Pesymizm może nie. Myślę, że to realizm otoczony stresem. Znalazłem 1. w życiu pracę, już jest stresująca, a od pn. przychodzi mi więcej obowiązków. Słucham tam ciągle: 'Uważaj na tego i tego...', nie wiem czy przedłużą umowę, jak nie, to nie opłacę studiów, które nie wiem czy zdam - i łańcuszek leci:D Mam mnóstwo poważniejszych problemów niż dziewucha sprzed miesięcy. W ciągu miesiąca obiecuję, że zmienię nastawienie. Przepraszam za wprowadzanie negatywnego nastroju. Czy znajdzie się wesoły wybawiciel, który ocali ten temat przed plagą pesymizmu? :)

Karineczko - popieram Twoją wypowiedź. Mogę tylko dodać coś nowego w temacie od siebie. Wszyscy się zgodzicie. PRZESTAŃ myśleć o jedzeniu! Żryć czy nie żryć to nie jest pytanie! Życie to przede wszystkim obowiązki, emocje, przygody... Nimi się zajmij, zamiast myśleć tylko o nieżarciu!

OK, a jeśli powiem, że świat jest dobry, lecz niebezpieczny, pełen pułapek i niedobrych ludzi, których powinniśmy unikać. Czy teraz jestem bliżej prawdy?

Świat jest zły, co rusz oszuści. Wg mnie osoba oszukująca nawet najbliższą osobę powinna pozostać pozbawiona szacunku. Ten pogląd będzie u mnie constans.

Najpierw odpowiedzi na porządne posty: Nie szukam na siłę, pytam na spokojnie. W moich wypowiedziach nie znajdziecie pośpiechu (a jeśli już znajdzie się nudziarz, który chce się koniecznie do czegoś przypindolić, to uwierzcie - pytam na spokojnie, na przyszłość) Czarnaaa, wpływ chłopaka na dziewczynę przerabiałem, nie chce mi się wysłuchiwać, teściów jaki to ma się wpływ ble ble ble... Chyba że trafi się na dobrych, ale to pozostaje inna kwestia: dużo ludzi jest jak kameleon - na pewien czas się dopasowuje i potem o - nagle ktoś inny. Mam zamiar być partnerem do drogi, jaką jest życie, nie wychowawcą. Nim jestem dla siebie. To, że sama się znajdzie ta wymarzona - nie uwierzę, tym bardziej, przy głupim stereotypie, że to facet powinien pierwszy. A no tak. Studia działanie jakieś mają, ale przyczyny trzeba szukać głębiej, np. w podatnościach człowieka, jego uleganiu itd. 'kiedyś trzeba się wyszaleć' - nie trzeba. Można szaleć przez całe życie, można wcale, można w inny sposób itd. Ja regularnie muszę chodź delikatnie POszaleć, lecz w inny sposób to robię. Ogólnie piszecie tak, jakby temat brzmiał 'dyskoteka albo nic'. Jakieś rozszerzenie wątku by się przydało. Wbrew mojej zasadzie zostawiłem sobie najgorsze na koniec. Znalazł się czubek. Oj tzn. Kajoj, który wygłasza swoją pierdołologię, w dodatku o mnie, pewnie ze względu na bezpieczną odległość zamieszkania. Skoro i tak nie wierzysz w mój wiek, to po co się pytasz? (pytanie, retoryczne, nie obchodzi mnie to) 2. Godzę się z tym, że wszystko idzie do przodu (nie wiem skąd wysnułeś, że tak nie jest). 3. W klubach nie czuję potrzeby poznawania dziewczyn, bo nic o nich nie wiem. Muszę mieć powód, by do niej podejść (wygląd nie jest dla mnie powodem). 4. Ona studiuje 100 km od domu. Gdybym ją trzymał przy sobie, tescie nie byli zbyt zadowoleni:D Chłopie, nie po to jest związek, by uniemożliwiać komuś cokolwiek, już w ogóle zdobycie wykształcenia! HIT 5. '" podczas skoczenia do toalety przychodziły nawet 2 SMS-y " Widzę że mieliście bardzo ciekawe tematy do rozmów. A za 3 zdania dalej piszesz o kreatywności w związku...' Ten cały twój akapit jest jak z d*py. Piszę o ilości, ty o tematach. Potem znowu coś wymyślasz. No nie, no niee:D 6. Dziś wszyscy mogą łamać stereotypy. Można razem pisać, wzajemnie zdobywać i się starać. Razem podejmować najważniejsze decyzje. To jest w związku najpiękniejsze dla mnie - Dogadywanie się wypiera autorytaryzm. Jeśli dziewczyny chcą zrezygnować z prawa do czegokolwiek, OK. Ale nie masz racji, pisząc, że tak być musi, seksisto. Trochę piszesz o kobietach, jak rasista o czarnych niewolnikach - obrzydliwe. 'Twoje czułe, miłe i uprzejme słówka są dobre na początek... Pomyśl o tym co dalej...' -> najpierw słodzenie, a potem mam się okazać tyranem. Przegiołeś pałe! Jak można być tak sztucznym dla NAJUKOCHAŃSZEJ OSOBY?! Życzę wszystkim zawierającym tu dyskusję, by ich partner nie okazał się skrytym tyranem.

Kurcze, kurcze. Przejęliście się:). To było kilka miechów temu i już jest ze mną całkiem dobrze. Choć przyznam że bardzo ładnie mi to przedstawiliście:) Grzeczności wcale nie łączę z posłuszeństwem! Może mieć swój niezależny świat, ale bezpieczny dla moich nerwów i uczuć. Myślę, że jestem odwrotnością dominatora. Lat parę już minęło od odcinka Szymona Majewskiego Show, w którym udział wziął nieznany mi aktor. Do przesady rzucał wątek erotyczny, że marzy o Indiance z warkoczem, na koniu i... batem w ręce. Trybuna klaskała. Mnie w pierwszym momencie to rozbawiło. W drugim zastanowiło, iż by mi też mogłoby odpowiadać. Czyli wszystko rozchodzi się o dziewczynę, której można by oddać władzę (kontrolę), bo niczego nie zrujnuje. To jak np. szukać prezydenta, który nie będzie kradł, nadużywał władzy itd. (samokontrola, perfekcyjna moralność)). Z racji obrzucenia mnie słowem 'wazeliniarz' odpuszczę sobie słodzenie ;P

Moja historia była właśnie taka mylna. Miałem MEGA spokojną dziewczynę, która na swojej 18-stce nie wypiła nic, a na kolegi (18-stce) zapytała: -'Jarek, a czy mogłabym wziąć 2. piwo?' Gdy trafiła na studia (ruszyła wtedy lawina zmian, ale mniejsza) to tylko dyskoteki, alkohol, zdrady, i brak potrzeby kontaktu ze mną, choć wcześniej, podczas skoczenia do toalety przychodziły nawet 2 SMS-y. Nawet jeśli nie było o czym pisać. Stąd Wziął mi się stereotyp dyskotekówy i przepraszam urażone kobietki. Na razie na dyskotekę nie jestem w stanie pójść, tak silnie to wszystko oddziałuje nawet po kilku m-cach. Na pewno macie w sporej części racje:) Już wiem dzięki Wam, iż mam poznawać jak najdogłębniej przedstawicielki płci pięknej. Aorto masz rację - już od niedawna się zacząłem otwierać:) Kreatywność w związku jest zaprzeczeniem sytuacji typu: -'Kotku, a co my dziś porobimy?' -'Nie wiem' To dążenie do pełnego wykorzystania każdej chwili spędzonej z Ukochaną. PS. Grzeczne dziewczyny - śmiało do mnie piszcie, a nie się czaicie;p Oraz oczywiście w Waszych pięknych, delikatnych dłoniach leży rozbudowa tego tematu:) Pozdrawiam Wszystkich udzielających mądre odpowiedzi.