3
Co mogę zrobić?
Pytanie zadał(a) Inna96, 15 października 2013, 15:55
Mam problem moi rodzice są uzależnieni od alkoholu.Całą kasę przechlewają. Obwiniają mnie prawie o wszytko .Co prawda była juz sprawa w sądzie na temat opieki nade mną i mamy już kuratora ale co z tego rodzice starają się udawać i mi też każą że jest ok przed nim.I tak cały czas mam tego dosyć ciągle muszę udawać przed innymi ,muszę wszystkim się zajmować,pilnować rodziców żeby czegoś głupiego nie zrobili,ciągłe awantury i wyzwiska lecące pod mój adres mnie każdego dnia dobijają kurcze nie chce żeby ktoś w szkole się dowiedział i wgl bo i tak ludzie mówią że rodzice są jebnięci itd. niektórzy mówią że jesteśmy patologią itp.Chciałam zawsze im pomóc rozmowami i nic zawsze było "naprawdę zmienię się uwierz mi to był ostatni raz" a i tak wiadomo jak się zawsze kończy.Moi rodzice mnie nie chcą,nienawidzą chociaż nic im nie zrobiłam staram się zachowywać i uczyć dobrze by nie dawać im powodów do zmartwień i do picia alkoholu mam wszystkiego dosyć nie wiem co mam zrobić mogę jakoś im pomóc bez pomocy innych ludzi(np. bez psychologa) bo i tak nie chcą pójść?Jak ich namówić by przestali krzywdzić siebie i ludzi wokoło.Jestem zmęczona tym całym bałaganem,tym udawaniem.Czy raczej powinnam wybrać jedno rozwiązanie które uszczęśliwiło by rodziców czyli moja śmierć. Tak wiem użalam się nad swoim życiem i wiem że pewnie inni też mają problemy ale chciałabym wiedzieć czy jest szansa na lepsze życie ;c Może ktoś jest w podobnej sytuacji jak sb z tym radzicie bo naprawdę nie chce mi się już żyć.Poradź ktoś co robić.
[Zgłoś do moderacji] [Dodaj do obserwowanych]
Odpowiedzi (3)
Aby ktoś uwolnił się od nałogu potrzebna jest jego własna
wewnętrzna motywacja i silna wola.
Wydaje mi się, że zrobiłaś już wszystko co mogłaś - próbowałaś z nimi rozmawiać...
Możesz próbować jeszcze i nakłonić ich na wizytę u psychologa jak i zapisanie się na terapię.
A powiedz mi, rodzice widzą swój problem? Czy uważają, że wszystko jest okej?
Wydaje mi się, że zrobiłaś już wszystko co mogłaś - próbowałaś z nimi rozmawiać...
Możesz próbować jeszcze i nakłonić ich na wizytę u psychologa jak i zapisanie się na terapię.
A powiedz mi, rodzice widzą swój problem? Czy uważają, że wszystko jest okej?
Tak jak pisałam przeprowadziłam z nimi wiele rozmów ale bez
skutków próbowałam zaprowadzić ich do psychologa,mówiłam
że mają problem ale jeśli bedą chcieli wyjdą z tego że nie
są sami ale oni potrafią tylko zwalić wszytko na innych i
chyba nie widzą problemu bo myślą że jak inni tak robią to
oni też tak mogą więc to normalne i nic złego nie robią.
A długo to trwa?
Od braci wiem bo oni są starsi więc wiedzą więcej że tata
30 lat już tak a mama chyba 20lat(mama kiedyś kryła się z tym
że pije a później przestała się kryć).
Po pierwsze i najważniejsze musisz sobie uświadomić, że ich
pijaństwo NIE JEST TWOJĄ WINĄ! To oczywiste, że będą
zwalać winę właśnie na Ciebie, bo tak działają alkoholicy-
wynajdują najróżniejsze powody a najczęściej powodem jest
bliska osoba. Ty nie dajesz im powodu do picia- oni piją, bo
chcą pić. I to, że nie postrzegają nadużywania alkoholu jako
problemu, to też typowe.
Obawiam się, że bez pomocy z zewnątrz się nie obejdzie. Rozmowy, błagania i przekonywanie nie pomoże. Tym bardziej, że piją już tyle lat. A ile lat mają bracia? Nie masz żadnego wsparcia od nich?
Jeśli chodzi o terapie, można zgłosić problem w odpowiedniej placówce, a rodzice mogą zostać skierowani na leczenie, poprzez sąd, przymusowo. Czy taka terapia daje rezultaty- nie wiem, alkoholik musi chcieć się leczyć, ale może też być tak, że zrozumie swój problem w trakcie terapii.
Macie kuratora, powinnaś zgłosić problem jemu właśnie. Nie chcesz, żeby ludzie się dowiedzieli, ale pomyśl, co jest naprawdę ważne, opinia innych czy własne szczęście? Podli ludzie zawsze byli, są i będą. A życie masz jedno.
Albo...wytrzymać jeszcze rok do pełnoletności i wiać z tego domu wariatów.
Ale nie zabijać się. Pomyśl, że w końcu wszystko się ułoży, skończysz szkołę, będziesz pełnoletnia i będziesz mogła myśleć coś w kierunku zmian. Nie ich życia ale swojego, na lepsze.
A psycholog to bardziej jest potrzebny Tobie w tej chwili niż im. Trzymaj się
Obawiam się, że bez pomocy z zewnątrz się nie obejdzie. Rozmowy, błagania i przekonywanie nie pomoże. Tym bardziej, że piją już tyle lat. A ile lat mają bracia? Nie masz żadnego wsparcia od nich?
Jeśli chodzi o terapie, można zgłosić problem w odpowiedniej placówce, a rodzice mogą zostać skierowani na leczenie, poprzez sąd, przymusowo. Czy taka terapia daje rezultaty- nie wiem, alkoholik musi chcieć się leczyć, ale może też być tak, że zrozumie swój problem w trakcie terapii.
Macie kuratora, powinnaś zgłosić problem jemu właśnie. Nie chcesz, żeby ludzie się dowiedzieli, ale pomyśl, co jest naprawdę ważne, opinia innych czy własne szczęście? Podli ludzie zawsze byli, są i będą. A życie masz jedno.
Albo...wytrzymać jeszcze rok do pełnoletności i wiać z tego domu wariatów.
Ale nie zabijać się. Pomyśl, że w końcu wszystko się ułoży, skończysz szkołę, będziesz pełnoletnia i będziesz mogła myśleć coś w kierunku zmian. Nie ich życia ale swojego, na lepsze.
A psycholog to bardziej jest potrzebny Tobie w tej chwili niż im. Trzymaj się
Po pierwsze dzięki za odpowiedź.
Bracia są dorośli mają własne rodziny wspierają mnie jak mogą ale też przeszli swoje i nie chcę ich jeszcze bardziej obarczać jakimiś problemami.Jeśli chodzi o zgłoszenie kuratorowi tego że moi rodzice oszukują go to trochę skomlikowane to już nie chodzi o to co ludzie powiedzą ale to może rzutować na życiu moich braci.(tak jak mówiłam to skomlikowane) i dlatego chciałam spróbować sama im pomóc i w ogóle no ale jeśli nie mogę inaczej niż rozmową no to cóż dalej będę próbować im tłumaczyć że niszczą sobie życie może jakoś uda mi się ich z tego wyciągnąć,może coś do nich dotrze..
I jeszcze raz dzięki za pomoc
Bracia są dorośli mają własne rodziny wspierają mnie jak mogą ale też przeszli swoje i nie chcę ich jeszcze bardziej obarczać jakimiś problemami.Jeśli chodzi o zgłoszenie kuratorowi tego że moi rodzice oszukują go to trochę skomlikowane to już nie chodzi o to co ludzie powiedzą ale to może rzutować na życiu moich braci.(tak jak mówiłam to skomlikowane) i dlatego chciałam spróbować sama im pomóc i w ogóle no ale jeśli nie mogę inaczej niż rozmową no to cóż dalej będę próbować im tłumaczyć że niszczą sobie życie może jakoś uda mi się ich z tego wyciągnąć,może coś do nich dotrze..
I jeszcze raz dzięki za pomoc
Dodaj odpowiedź
Zaloguj się, aby móc odpowiedzieć na pytanie i cieszyć się pełną funkcjonalnością serwisu. Jeżeli nie masz konta, zarejestruj się.
wyszukiwarka
podobne pytania
36
| |
22
| |
21
| |
144
| |
32
| |
9
| |
26
| |
58
| |
41
| |
27
| |
30
| |
52
| |
80
| |
26
| |
23
|
popularne słowa kluczowe
chłopak co dom dziewczyna film gra gry humor internet kobieta komputer ludzie milosc miłość muzyka na nauka nie piosenka polska pomoc praca prezent problem przyjaźń pytajnia pytanie relacje seks sex sport szkoła telefon włosy zabawa zdrowie związek śmierć życie
kategorie
Pytania: 18028, Odpowiedzi: 327608
