Karolina, a miałam mieć na imię Kamila, tyle, że córkę sąsiadów tak nazwali no i pozostało im Karolina.

Maria, ale wolę jak mówią na mnie Marysia.

Kamil i Sebastian

Największy problem w tym, że taka myśl mi po głowi chodzi.. ;(

Dziewczynka: Julka Chłopczyk: Sebastian i Kamil

Dla mnie życie niema sensu i tak było zawsze. A jak poznałam Kamila to sens odzyskałam, ale teraz znów straciłam i pie*rzę ten system.. :/

Ja straciłam chłopaka i nie mogę się pozbierać.. To nie takie proste ;(

Dzięki wam bardzo. To prawda, jest mi ciężko. Ale ja nie potrafię wykrzyczeć swoich emocji itp. Zawsze byłam skryta, jedynie przy Nim potrafiłam się utworzyć. Tylko On znał moje prawdziwe lęki. Nie umiem teraz myśleć pozytywnie. Nie potrafię myśleć o sobie. Cały czas się zastanawiam dlaczego On, a nie ja ;( Tak bardzo bym chciała żeby on wrócił. Żeby cofnąć czas, aby żył, ale nie mogę ;( Nie jest mi to dane. Zawsze myślałam, że pisane nam jest szczęśliwe zakończenie, ale ono jednak się nie spełniło. A tak bardzo bym tego chciała ;(

o tym czemu jeszcze żyję.

O tym, dlaczego jeszcze żyję.. ;/

Od herbaty. A jeszcze, gdy żył mój chłopak to od niego byłam uzależniona. Był moim narkotykiem - dosłownie!

od herbaty. A gdy żył jeszcze mój chłopak, to był dla mnie narkotykiem. - dosłownie! bez niego nie mogłam żyć!

Szkoda gadać.. ;/

herbata - kilka kubków dziennie..

Gdy zmarł mi chłopak, którego bardzo kochałam i kocham nadal ;(